Naar inhoud springen

Simon Cameron

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Simon Cameron
Simon Cameron
Simon Cameron
Geboren 8 maart 1799
Maytown, Pennsylvania
Overleden 26 juni 1889
Maytown, Pennsylvania
Politieke partij Whigs
Republikein
Democraat
Partner Margaret Brua Cameron
Handtekening Handtekening
Senator voor Pennsylvania
Aangetreden 4 maart 1867
Einde termijn 12 maart 1877
Voorganger Edgar Cowan
Opvolger Donald Cameron
Aangetreden 4 maart 1857
Einde termijn 4 maart 1861
Voorganger Richard Brodhead
Opvolger David Wilmot
Aangetreden 10 maart 1845
Einde termijn 4 maart 1849
Voorganger James Buchanan
Opvolger James Cooper
26e minister van Oorlog
Aangetreden 4 maart 1861
Einde termijn 14 januari 1862
Voorganger Joseph Holt
Opvolger Edwin Stanton
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Simon Cameron (Maytown (Pennsylvania), 8 maart 1799 - idem, 26 juni 1889) was een Amerikaanse politicus en minister van Oorlog.

Cameron werd geboren in de staat Pennsylvania en werkte aanvankelijk als journalist in Harrisburg en Washington D.C.. In 1845 werd hij voor de Democratische Partij verkozen in de senaat, als opvolger van de latere president James Buchanan. In 1849 eindigde zijn termijn en keerde hij terug naar zijn thuisstaat. In 1856 stapte hij over naar de pas opgerichte Republikeinse Partij, waarvoor hij in 1857 opnieuw werd gekozen in de Senaat. Tijdens de nationale conventie van 1860 was hij tijdens de eerste stemronde kandidaat voor het presidentschap, maar zijn aanhangers stemden tijdens de tweede ronde op Abraham Lincoln in ruil voor een ministerschap voor hun Cameron.

Op 5 maart 1861 trad Cameron aan als de nieuwe minister van Oorlog amper enkele weken voor het uitbreken van de Amerikaanse Burgeroorlog. Cameron bleek niet in staat om zijn departement efficiënt te laten functioneren: corruptie bij de toewijzing van legercontracten bleek er wijd verspreid, terwijl de minister nauwelijks kennis had van militaire strategie. In mei 1862 benoemde Lincoln hem dan ook als de nieuwe ambassadeur in Rusland. Als minister werd Cameron opgevolgd door Edwin M. Stanton. Al in februari 1863 vroeg en kreeg Cameron ontslag en keerde hij terug naar zijn thuisstaat. In 1864 voerde hij campagne voor de herverkiezing van Lincoln en in 1867 werd hij voor de derde keer verkozen als senator. In 1868 stemde hij voor de afzetting van president Andrew Johnson. In 1876 benoemde president Ulysses S. Grant zijn zoon J. Donald Cameron tot minister van Oorlog. In 1877 nam Cameron ontslag uit de senaat, met zijn zoon als opvolger. Hij overleed in 1889 op zijn landgoed Donegal Springs net buiten Maytown.

Zie de categorie Simon Cameron van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.